دیشب دلم خیلی گرفته بود . عجیب گرفته بود . یه بغض تازه داشت خفم می کرد . شاید دلم برا خونه خودمون تنگ شده بود . شاید از حرف تو ناراحت شده بودم . شاید از تکراری بودن روزام خسته شده بودم . نمی دونم ! شایدم همه ی اینا بوده که دست به دست هم داد که بگم من خوابم میاد و برم زیر پتو بغضمو خالی کنم …

همیشه دستات به من آرامش میده . ممنون که همیشه بهم می فهمونی کنارمی . ممنون بابت همه ی مهربونیات . منو ببخش بابت همه ی بچه بازیام .